بسم الله الرحمن الرحیم

احمد مهدوی دامغانی ( ۱۳ شهریور ۱۳۰۵ – ۲۷ خرداد ۱۴۰۱ ) در مشهد است. او نویسنده و پژوهشگر ایرانی و متخصص در ادبیات فارسی و ادبیات عرب و استاد پیشین دانشگاه تهران و دانشگاه هاروارد در آمریکا است. او صاحب سه فرزند است و پدر گرامی ایشان آیت الّله شیخ محمد کاظم مهدوی دامغانی بودند.

او در خاندانی اهل دانش و تقوی و متدین و با اصالتی دامغانی دیده به جهان گشود. علوم متداول قدیم و جدید را در مشهد فرا گرفت و سپس در تهران اقامت گزید. در سال ۱۳۲۷ از دانشکدۀ معقول و منقول دانشگاه تهران (که بعدها نام الهیات را بر خود گرفت) لیسانس گرفت و در سال ۱۳۳۳ در رشتۀ ادبیات فارسی از دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران نیز لیسانس دیگری گرفت. در سال ۱۳۴۲ او از دانشگاه تهران درجۀ دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت و موضوع رسالۀ او تصحیح کتاب «کشف الحقایق» عزیزالدین نسفی به راهنمایی دکتر محمدتقی مدرس رضوی بود. 

پس از گذراندن دورۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی به عنوان استاد دانشگاه تهران به تدریس در دانشکده های ادبیات و الهیات دانشگاه تهران اقدام ورزید. از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه مادرید در کشور اسپانیا به تدریس ادبیات عرب و فارسی و فقه اسلامی اشتغال ورزید. او همچنین برای مدت چندین دهه سردفتر اسناد رسمی شمارۀ ۲۵ در تهران بود و از سال ۱۳۵۴رئیس کانون سردفتران اسناد رسمی بود. او در سال ۱۳۶۴ ایران را به مقصد اروپا ترک کرد و در سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا شد و در دانشگاه پنسیولوانیا و دانشگاه هاروارد به تدریس در مقطع دکتر مشغول شد. رشته های تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات فارسی، ادبیات عرب و برخی علوم اسلامی بوده است.

او مقاله های متعددی در مجله های یغما و کلک و گلچرخ و ایران نامه و ایران شناسی و ره آورد و گلستان به چاپ رسانده است. از مشهورترین مقاله های او مآخذ ابیات عرب کلیله و دمنه و مآخذ ابیات عربی مرزبان نامه است. از کتاب های چاپ شدۀ او می توان از تصحیح «نسمه السحر بذکر من تشیع و شعر» و تألیف «شاهدخت والاتبار شهربانو والدۀ معظمۀ حضرت اما علی بن الحسین السجّاد علیهما السلام» است. همین طور هم: از علی آموز اخلاص عمل، رساله دربارۀ خضر، در باغ روشنایی، گزیده ای از شعر سعدی به زبان عربی، المجدی فی انساب الطالبین، دیوان عبداله بن احمد خازن، الوحشیات ابوتمام. در سالهای اخیر، او کتاب هایی تحت عنوان: حاصل اوقات، مقالاتی در حدیث دیگران، یاد یاران و قطره های باران، یاد عزیزان در برگ ریزان، در برف پیری را به رشتۀ تحریر در آورده است و در سال ۱۳۹۹ کتاب آیینه در برابر خورشید به کوشش سید سین حسینی نورازد و سید محسن علوی زاده منتشر شد که دربارۀ زندگی او است.

در سال ۲۰۱۶ میلادی، انتشارات دی گرویتر کتابی تحت عنوان اقیانوس تعلیم و تربیت را به مناسبت نود سالگی او در شهر برلین در کشور آلمان و با عنوان Essays in Islamic Philology, History, and Philosophy    منتشر کرد. او سال ها است که در شهر فیلادلفیا (در شمال شرقی کشور آمریکا) مقیم است و صاحب چهار نوه به نام های بابک (نوۀ پسری) و فرید، نسیم و مهدی (نوه های دختری) است.